Lacrosse jest jedną z najstarszych dyscyplin sportowych na świecie. Rozwijał się w Ameryce Północnej wśród rdzennych plemion. Pierwszymi Europejczykami, którzy mieli kontakt z laxem byli osadnicy w 1636 roku. Wśród nich był Jean de Brebeuf, jezuita misjonarz, który obserwował grupkę Indian z plemienia Huron w Ontario. Lacrosse pod różnymi postaciami było popularne w wielu częściach Ameryki Północnej.
 |
Ball Play Dance, George Catlin
|
Artysta George Catlin, podróżował po Ameryce malując sceny z życia tubylczych plemion i relacjonował, że w jego podróży był świadkiem wielu rozgrywanych meczy między rodzimymi zespołami, które często składały się nawet z kilkuset graczy. Obrazy Georga Catlin posiadają wiele szczegółów dzięki których możemy w łatwy sposób wyobrazić sobie jak przebiegały spotkania, jak wyglądali zawodnicy i przede wszystkim ilu ich było.
 |
| An Indian Ball Play, George Catlin |
Powszechnie uznaje się, że pierwsze "nowoczesne" zasady zostały sformułowane przez kanadyjskiego dentystę, George'a Beersa. W młodości, Beers był bardzo przedsiębiorczy i postanowił przenieść nową grę do Anglii, ale został uprzedzony przez kapitana Johnsona, który przywiózł tam zespół osiemnastu Indian Iroquis w sierpniu 1867 roku. Indiańscy gracze zademonstrowali swoje umiejętności w różnych częściach Londynu.
15 stycznia 1868 roku w Katedrze Świętego Pawła w Londynie, powstało pierwsze Stowarzyszenie Lacrosse. W tym czasie założono cztery kluby, ale grze niestety nie udało się zdobyć większego zainteresowania, dopóki George Beers nie sprowadził dwóch dodatkowych zespołów w 1876 roku. Nawet wtedy mecze nie cieszyły się popularnością więc konieczne było, żeby Beers zorganizować drugą wizytę w 1883 roku. Był wyraźnie zdeterminowany, aby lacrosse rozkwitł przy tej okazji.
 |
| Ball Players, George Catlin |
Podczas drugiej wizyty do Anglii dotarły dwie drużyny: jedna złożona z Indian Iroquis, a druga z europejskich osadników wywodzących się z Montreal Lacrosse Club. Cała wyprawa częściowo sponsorowana była przez Hurlingham Club of Putney w Londynie, który istnieje do dziś, choć nie jako klub lacrosse (aktualnie działają w golfie, tenisie i polo). Warto zauważyć, że książę Walii (później król Edward VII) i jego rodzina byli wśród widzów gry pokazowej, która odbyła się w Hurlingham 1 czerwca 1883 roku.
Zespoły podróżowały po Wielkiej Brytanii przez okres dwunastu tygodni. Tym razem wspólnie z Indianami i Kanadyjczykami w grze uczestniczyły zespoły z Anglii, Irlandii i Szkocji, ale z różnych powodów gra nie utrzymała swojej uwagi wśród ludzi. Jedyne miejsce gdzie lacrosse zyskało popularność to Londyn i Manchester. Było tak aż do końca XX wieku, kiedy to zaczęto wprowadzać lacrosse na Uniwersytety w Anglii Szkocji i Walii.
Niestety rozwój lacrosse w Wielkiej Brytanii w 1800 roku został trochę wstrzymany, ponieważ zarezerwowany był tylko dla bogatych . Zaskakująco podobna sytuacja miała miejsce w USA, według Donalda Fishera, autora znakomitej książki,pt: ,,Lacrosse. Historia gry".Takie przeświadczenie utrzymało się bardzo długo w świadomości ludzi, często gdy przeglądam fora związane z lacrosse, wiele osób zarzuca, że jest to gra dla ,,białych, bogatych dzieci".
Początek popularyzacji lacrosse w całej Europie uznaje się rok 1988, kiedy to do jednej z Angielskich drużyn przyszedł pewien tajemniczy list. W liście było napisane, że w Czechosłowacji też grają w laxa i chcą zagrać mecz. Zdziwienie było niemałe, bo jedyne znane miejsca gdzie grano w tą egzotyczną grę to Stany Zjednoczone, Kanada, Australia i Wielka Brytania. Oczywiście list uznano za żart i dopiero po drugim podobnym postanowiono wysłać delegację do komunistycznej wtedy Czechosłowacji.
Aktualny prezes Europejskiej Federacji Lacrosse, Peter Mundy złożył drużynę która miała udać się za Żelazną Kurtynę i sprawdzić czy ten cały list jest prawdziwy. Każdy z zawodników był oczywiście nastawiony na grę, ale mieli świadomość, że jeśli nikogo nie znajdą to chociaż spędzą wakacje w gronie znajomych.
Po przybyciu na lotnisko w Pradze zespół był mile zaskoczony, widząc jak wiele osób macha kijami do lacrosse z tarasu widokowego. Kije które mieli Czesi wydawały się trochę dziwne, bo z braku sprzętu miejscowi gracze zostali zmuszeni do produkcji kijów z wędek i sieci ogrodowej.
Podczas tej pierwszej wizyty w Pradze okazało się, że rzeczywiście były tam trzy zespoły, ale brakuje im doświadczenia w grze, choć na pewno nie brakuje im umiejętności. Stało się tak, ponieważ profesor na jednej z czeskich uczelni był bardzo zafascynowany północnoamerykańskim stylem życia i utworzył stowarzyszenie, które zrzeszało osoby o podobnych zainteresowaniach. W miesiącach letnich organizował spotkania, a jedną z rozrywek była indiańska gra lacrosse.
 |
| Pierwsze spotkanie drużyn z Anglii i Czechosłowacji |
Po wprowadzeniu lacrosse do Czechosłowacji następny ośrodek zaczął formować się w Niemczech, za sprawą studentów z USA, którzy zaczynali swoje studia w Berlinie i Monachium. Wkrótce potem wielu emigrantów, którzy zmienili USA na Szwecję, założyło pierwsze drużyny lacrosse w tym kraju. Entuzjaści, którzy dokonali tego przełomu w Europie, byli chętnie wspierani przez zespoły z południowej Anglii, które wielokrotnie odwiedzały nowe drużyny, szkoląc zawodników i trenerów. .
Przez następne lata kluby w tych krajach prężnie się rozwijały, więc podjęto decyzję o utworzeniu Europejskiej Federacji Lacrosse. Spotkanie odbyło się w Pradze w 1994 roku, a uczestniczyli w nim Martin Vavry z Republiki Czeskiej, John Buckland z Walii i Peter Mundy z Anglii oraz przedstawiciele Szwecji za pośrednictwem telefonu. Na tym posiedzeniu sformułowano projekt konstytucji, który został zatwierdzony w następnym roku na spotkaniu w Pradze w dniu 3 lipca 1995 roku.
Od tego momentu do ELF dołączyło wiele federacji, które na początku swojej drogi mogło liczyć na pomoc w postaci sprzętu i warsztatów. Aktualnie mamy w Europie 29 reprezentacji biorących udział w Mistrzostwach Europy 2020 we Wrocławiu.
Źródło:
https://europeanlacrosse.org/?page_id=1356&fbclid=IwAR127zKQ5dsurQAP-B9uRkIQkU90tl3QWwY5Oi97EwgSn7xjfzn2LChP9xs
